Össur Skarphéðinsson: Misskilningur að utanríkis­ráðuneytið hafi óskað eftir því að stækkunar­deild ESB opnaði hér Evrópu­stofu

evropustofa.is

Oddný Harðardóttir fjármálaráðherra tekur mynd af Timo Summa, sendiherra ESB, og Birnu Þórarinsdóttur, framkvæmdastýru Evrópustofu, þegar stofan var opnuð að Suðurgötu 10 hinn 21. janúar 2012.

Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra fullyrðir í skriflegu svari til Vigdísar Hauksdóttur alþingismanns að það sé misskilningur að utanríkisráðuneytið hafi samið við stækkunardeild Evrópusambandsins um að opna hér Evrópustofu sem tók til starfa í Suðurgötu 10 í Reykjavík í janúar sl. Fram hefur komið hér á síðunni að Media Consulta í Berlín sem er verktaki stækkunardeildarinnar við rekstur stofunnar líti þannig á að til starfseminnar sé stofnað að ósk íslenskra stjórnvalda til stækkunardeildarinnar.

Í svari utanríkisráðherra til Vigdísar gætir nokkurs þótta eða yfirlætis þegar svarað er spurningu hennar um tilvist Evrópustofu. Ráðherrann segir:

„Fyrirspurnin byggist á misskilningi sem raunar hefði mátt uppræta með því að leita til Evrópustofu. Rangt er að ráðuneytið hafi samið við einn eða neinn um Evrópustofu. Slíkri ósk var aldrei, formlega eða óformlega, komið á framfæri við Evrópusambandið. Hér er því rangur hattur settur á ráðuneytið, líkt og þegar Jón Hreggviðsson setti upp hatt böðulsins í Galtarholti forðum. Allt frumkvæði að Evrópustofu kom frá Brussel, eins og ýmislegt gott sem eflt hefur hag Íslands.“

Vigdís spyr utanríkisráðherra að því hvort tilgangurinn með því að opna Evrópustofu sé að vinna að aðild að Evrópusambandinu og fær hún þetta svar:

„Fullyrðingin sem felst í spurningunni er á misskilningi byggð. Til skýringar má nefna að Evrópusambandið starfrækir upplýsingaskrifstofur eða sendiskrifstofur með upplýsingahlutverk í samtals 130 löndum. Sum þeirra eru landfræðilega víðs fjarri Evrópu. Í tilviki Íslands kemur tilgangurinn með Evrópustofu fram í útboði sambandsins þar sem hlutverk Evrópustofu er skilgreint með svofelldum hætti: “Að aðstoða Evrópusambandið við að auka þekkingu og skilning á Evrópusambandinu á Íslandi og til að varpa ljósi á tengsl Íslands og ESB, samningaferlið sjálft og mögulegar afleiðingar aðildar fyrir Íslendinga. Slíkt feli í sér að hvetja til samræðna um allt ofantalið, koma í veg fyrir misskilning og rangfærslur um Evrópusambandið og byggja þannig upp raunhæfar væntingar borgara og þekkingu til að komast að eigin niðurstöðu„.

Þá spyr Vigdís Hauksdóttir utanríkisráðherra að því hvar annars staðar í ríki sem óskað hefur eftir ESB-aðild hafi verið opnuð sambærileg skrifstofa. Svarið er ónákvæmt og ber með sér að ekki hefur verið leitað neinna upplýsinga um efni þess. Þar segir:

„Víðsvegar. Gildir það jafnt um sérhvert umsóknarríki, sömuleiðis möguleg umsóknarríki og raunar öll þau ríki sem veitt er einhvers konar liðsinni frá Evrópusambandinu. Spurningin er einnig dæmigerð fyrir þá tegund upplýsinga sem hægt er að sækja til Evrópustofu sjálfrar.“

Að lokum spyr Vigdís um fjármuni til rekstursins og fjölda stöðugilda við Evrópustofu og svörin eru þessi:

“Samkvæmt útboði Evrópusambandsins er gert ráð fyrir að reksturinn kosti 700.000 evrur fyrsta árið, um 113 millj. kr., en að gildi samningsins verði að hámarki 1.400.000 evrur eða sem nemur um 226 millj. kr. miðað við núverandi gengi.

Gleðiefni er að við Evrópustofu hafa þegar skapast störf fyrir fimm starfsmenn. Þrír eru í fullu starfi og tveir í hlutastarfi. Starfsmennirnir eru íslenskir og greiða fulla skatta til íslenska ríkisins.„