Fréttastofan, DV og Hanna Birna

Fréttastofa ríkisútvarpsins athugar dag eftir dag stuðning þingmanna við Hönnu Birnu Kristjánsdóttur innanríkisráðherra. Nú um verslunarmannahelgina gengur Sunna Valgerðardóttir fréttamaður hart fram við rannsóknina en segir að sér gangi illa að ná í fólk. Henni tókst þó að finna Sigrúnu Magnúsdóttur, formann þingflokks framsóknaramanna, í útlöndum. Sigrún segist standa fast að baki Hönnu Birnu.

Fyrir fréttastofunni vakir halda lífi í „lekamálinu“ yfir helgina. Kýs fréttastofan að fara í þessa hausatalningu áður en ríkssaksóknari lýkur afgreiðslu á kæru frá lögmanni sem taldi brotið á skjólstæðingi sínum (hælisleitanda) með því að upplýsa um einkamál hans í skjali sem talið er að hafi lekið úr innanríkisráðuneytinu. Þá hefur umboðsmaður alþingis ekki brugðist við bréfi sem hann fékk frá Hönnu Birnu föstudaginn 1. ágúst.

Í viðtali við Sigurjón Magnús Egilsson í útvarpsþætti hans sunnudaginn 3. ágúst sagði Hanna Birna að kæmi í ljós að skjali hefði verið lekið úr innanríkisráðuneytinu væri það trúnaðarbrestur gagnvart sér og yrði tekið á því máli. Hún ítrekaði að sjálf hefði hún ekki gert neitt rangt í málinu.

Reynir Traustason, ritstjóri DV, sagði í leiðara blaðsins föstudaginn 1. ágúst:

„Að því gefnu að Hanna Birna hafi ekki vitað um athafnir aðstoðarmanna sinna er ljóst að þeir hafa farið á bak við ráðherra sinn. En enginn trúir slíkri vitleysu. Það má ljóst vera að allt sem þeir hafa aðhafst er í samráði við ráðherrann. Og það er einmitt þess vegna sem Hanna Birna er í vanda. Hún getur ekki krafist þess að annar eða báðir aðstoðarmennirnir taki á sig sök. Við þeim seka blasir fangelsisdómur. Aðstoðarmaður sem hefur makkað með ráðherra sínum getur ekki tekið slíkt fall sem eyðileggur feril hans og stimplar hann ævarandi skömm.“

Þarna gefur ritstjórinn sér hverja forsenduna eftir aðra til að koma höggi á Hönnu Birnu. Fyrir honum vakir ekki að hafa það sem sannara reynist heldur það sem hann telur satt svo að hann geti réttlætt eigin tilbúning.

Á Eyjunni eru birtir kaflar úr viðtali Sigurjóns Magnúsar við Hönnu Birnu og þar segir hún meðal annars:

„Ég er kona og ég hef rosalega mikinn metnað fyrir því að konur taki þátt í stjórnmálum líkt og karlar. Mér finnst margt í allri þessari orðræðu, og margt í því hvernig hefur verið komið fram í íslenskum stjórnmálum á umliðnum árum, bera þess merki að þetta sé erfiðara fyrir konur en karla. Og ég vil ekki verða sú kona sem lætur undan slíkum ómaklegum, ósanngjörnum og ótrúlega óréttlátum aðdróttunum um að ég hafi gert eitthvað rangt. Mér finnst ekki að ég eigi að gefast upp fyrir því.

Mér finnst þegar ég tala við konur um það, þá skynja þær minni stuðning heldur en strákarnir fá. Strákarnir taka þéttar utan um hvorn annan og segja bara: „Hann er einn af okkur“ og verja hann alla leið. Það er öðruvísi með konur.“

Þessi skoðun Hönnu Birnu hefur mótast hjá henni eftir linnulaus skrif í DV mánuðum saman. Reynir Traustason sagði við aðstoðarmann Hönnu Birnu að blaðið „ætlaði að hjóla í þau“ svo að vitnað sé í Eyjuna. Þegar fundið hefur verið að málflutningi blaðsins í „lekamálinu“ og bent á að annar blaðamaðurinn sem staðið hefur að skrifum í DV og á vefsíðuna dv.is hafi komið fram undir merkjum samtakanna No Borders, baráttusamtaka í þágu hælisleitenda, hefur Reynir hótað málssókn vegna meiðyrða.

Eitt er að DV „hjóli“ í innanríkisráðherra annað að fjölmiðlar á borð við fréttastofu ríkisútvarpsins eða aðrir sem láta að sér kveða á opinberum vettvangi feti sömu braut. Telji þeir það sér til málsbóta að kona eigi í hlut bætir það ekki málstaðinn.

Bj. Bj.