Aðför Steingríms J. að sjávar­útveginum - skipar sér í hóp skemmdarvarga innan ESB

Steingrímur J. Sigfússon gerir tvíþætta aðför að sjávarútvegnum með frumvörpum sem liggja nú fyrir alþingi. Annars vegar vill hann hækka skatta á útgerðina, hins vegar vill hann eyðileggja kerfið um stjórn fiskveiða.

Ragnar Árnason, prófessor í fiskihagfræði við Háskóla Íslands, segir í samtali við viðskiptablað Morgunblaðsins fimmtudaginn 30. maí að með fyrirhuguðum frumvörpum ríkisstjórnarinnar sé stigið skref í þá átt að búa íslenskum sjávarútvegi lakari rekstrarskilyrði en gengur og gerist í heiminum, ekki síst meðal okkar helstu samkeppnisaðila á alþjóðlegum fiskmörkuðum - Noregi, Kanada og Nýja-Sjálandi. Ragnar segir:

„Afleiðing þessa, ef til framkvæmda kemur, getur ekki orðið önnur en ein. Íslenskur sjávarútvegur verður að gefa eftir í samkeppninni um bestu markaðina. Hann hrekst út af þeim mörkuðum vegna þess að hann mun ekki geta keppt við samkeppnisaðilana í verði og síðan er fram líður í gæðum þegar minni fjárfestingar hér á landi fara að segja til sín. Fyrir þjóðarbúið þýðir þetta að öðru óbreyttu minni útflutningstekjur en ella hefði orðið og þar með minna framlag sjávarútvegsins í þjóðarbúið. Allir munu tapa.“

Íslendingar hafa sömu reynslu og aðrar þjóðir að of há opinber gjöld drepa þann sem á að inna þau af hendi. Skynsamlegt samkomulag verður að ríkja um töku auðlindagjalds enda miði gjaldtakan að því að styrkja þjóðarhag en ekki drepa þann sem á að greiða.

Alvarlegasti þátturinn í tillögum Steingríms J. Sigfússonar sjávarútvegsráðherra snýr að því að hann ætlar að eyðileggja fiskveiðistjórnunarkerfið. Hann ætlar að brjóta undirstöður aflamarkskerfisins, kvótakerfisins, með aðstoð þingmanna Samfylkingarinnar á borð við Ólínu Þorvarðardóttur.

Ragnar Árnason segir réttilega í fyrrnefndu viðtali að í ljósi alþjóðlegrar þróunar skjóti það óneitanlega skökku við að á Íslandi séu núna uppi áform hjá stjórnvöldum að eyðileggja aflamarkskerfið: „Hvergi í heiminum sem mér er kunnugt um eru áform uppi um að veikja gildandi aflamarkskerfi. Þvert á móti er verið að undirbúa frekari innleiðingu nýrra aflamarkskerfa víða um heim,“ segir Ragnar.

Hér á Evrópuvaktinni birtist frétt 1. júní um að Maria Damanaki, sjávarútvegsstjóri ESB, sækti nú stuðning til stjórnvalda í Washington í baráttu sinni fyrir aflamagnskerfi og framsalsrétti á kvóta innan ESB-ríkja. Talsmenn ríkisstyrktra útgerða sem stunda ofveiði af mestu kappi í suðurhluta Evrópu beita sér af mestri hörku gegn slíku kerfi innan ESB. Verður það samningsmarkmið Steingríms J. í ESB-viðræðunum að ganga til liðs við þessa óvini kvótakerfisins?

Það er ekki nóg með að ríkisstjórn Íslands hafi á stefnu sinni að ganga í ESB og afsala þjóðinni ráðum yfir fiskveiðilögsögunni. Sjávarútvegsráðherra skipar sér í fylkingu helstu skemmdarvarga í fiskveiðum innan ESB.