Evrópu­ríkin í hernaði - með orð og peninga að vopni

Það er hægt að heyja stríð með ýmsum hætti. Sumir gera það með vopnum. Aðrir með orðum. Og enn aðrir með peningum.

Innan Evrópusambandsins stendur nú yfir stríð á milli Evrópuríkja, sem er háð með orðum og peningum en ekki vopnum. Það er mikil framför og vísbending um að Evrópuþjóðir hafi náð nokkrum þroska.

Þó er kostulegt að sjá aðalbankastjóra Seðlabanka Frakklands lýsa Bretlandi sem „aflandseyju“. Alvarlegri er þó yfirlýsing hans um að evruríkin eigi ekki lengur að láta London komast upp með að vera helzta fjármálamiðstöð evrusvæðisins. Svo bein árás á hjartað af því, sem eftir er af brezka heimsveldinu mun hafa afleiðingar, hverjar sem þær verða. Bretar munu ekki taka því með þegjandi þögninni, að samstarfsríki þeirra innan ESB reyni að kippa fótunum undan London, sem einni helztu fjármálamiðstöð heims. En frá þeim áformum er sagt á viðskiptavakt Evrópuvaktarinnar í dag.

Að sjálfsögðu er ekkert við því að segja, að þjóðir heyji samkeppni sín í milli en það er alltaf spurning um undir hvaða formerkjum slík samkeppni fer fram. Og það er augljóst að atlagan, sem Frakkar undirbúa að fjármálahverfi Lundúna er partur af aldagömlum neikvæðum straumum, sem fara fram og til baka yfir Ermasundið.

Við Íslendingar höfum aldrei tekið þátt í innbyrðis stríðum Evrópuþjóða. Það er ekki frekar ástæða til að gerast aðili að þeim, þótt þau séu nú háð með orðum og peningum en ekki vopnum.