Kirkjunnar mönnum í Evrópu ofbýður

Það þarf áreiðanlega mikið til að kirkjunnar menn blandi sér beint í umræður um efnahagsmál og bankamál. Þó hefur það verið að gerast í vaxandi mæli í Evrópu. Það vakti athygli, þegar unnið var að lausn á vandamálum Kýpur að erkibiskupinn þar bauð fram eignir kirkjunnar til þess að létta á vandamálum.

Nú hefur háttsettur kaþólskur biskup á Spáni kvatt sér hljóðs og lýsti þeirri skoðun að án stefnubreytingar í efnahagsmálum geti orðið þjóðfélagslegt hrun þar og reyndar einnig í öðrum ríkjum Suður-Evrópu.

Fyrir ekki löngu fluttu Erkibiskupinn af Kantaraborg erindi á vegum Biblíufélagsins í Bretlandi og hvatti þar til þess að a.m.k. einn stór banki í Bretlandi yrði brotinn upp og honum skipt í smærri einingar svæðisbundinna banka. Sami maður hefur gagnrýnt þann „kúltúr“ sem ríki í bankaheiminum og byggist að hans mati á tilætlunarsemi í eigin þágu.

Það er til marks um að kirkjan í þessum löndum telur að þessar þjóðir standi frammi fyrir alvarlegri samfélagslegri kreppu, þegar æðstu forystumenn hennar í nokkrum löndum tala opinberlega á þennan veg. Og þá er ástæða til að hlusta. Biskuparnir mundu ekki tala svona nema vegna þess að þeim ofbýður það, sem þeir sjá og fylgjast með í sínum daglegu störfum.

Fjármálakreppan er ekki lengur bara fjármálakreppa. Hún er orðin að djúpstæðri samfélagskreppu, eins og lengi hefur verið spáð að gæti gerzt.

Enn sem komið er hafa hins vegar fáar vísbendingar komið fram um að forystumenn Evrópusambandsins og evruríkjanna geri sér grein fyrir eða viðurkenni þennan veruleika.