Það verður enginn friður á Norðurslóðum

Það er ljóst af frétt,sem er nú í birtingu hér á Evrópuvaktinni að Pútín, forseti Rússlands, leggur stóraukna áherzlu á umsvif Rússa á Norðurslóðum. Þau umsvif snúast á þessari stundu um fjóra meginþætti. Lagalegt tilkall Rússa til hafsvæða, sem enn ríkir óvissa um hverjir eigi rétt til, uppbyggingu aðstöðu vegna siglinga um norðausturleiðina, nýtingu auðlinda á svæðinu og stóraukin hernaðarumsvif.

Líklegt má telja að mynztrið frá Krímskaga og Úkraínu verði endurtekið. Tilkall til réttinda með nærveru rússnesks herafla að bakhjarli.

Þeir sem halda að það eigi eftir að ríkja friður á Norðurslóðum eru á villigötum.

Einræðissinnað stjórnvald, sem byggir fyrst og fremst á auðmönnum, leynilögreglu og herafla er í eðli sínu árásargjarnt. Við, og önnur aðildarríki Norðurskautsráðsins, eigum eftir að upplifa það á næstu árum.

Það er mikilvægt fyrir íslenzka hagsmuni að skýr og útffærð stefna komi fram af hálfu núverandi ríkisstjórnar um uppbyggingu Norðurslóða. Náið samstarf við Bandaríkin og Kanada er lykilatriði.

Í þeim efnum er vafalaust hægt að byggja á þeim samtölum, sem Gunnar Bragi Sveinsson, utanríkisráðherra, átti í Washington fyrir skömmu við ráðamenn þar. Þeim samtölum þarf að fylgja eftir með ýmsum hætti og þá ekki sízt með auknum samskiptum við Alaska.

Jafnframt þarf að efla tengslin við Kanadamenn, sem eru góð en engu að síður þarf að rækta þann garð og spurning hvort ekki er hægt að virkja fólk af íslenzku bergi brotnu, sem búsett er þar í landi og hefur ríkan vilja til að styrkja tengslin við föðurland feðra sinna.

Við eigum ekki bara að sitja með hendur í skauti og fljóta með.