Samfylkingin: Guðmundur Andri á bekk endurskoðunarsinna

Landsfundur Samfylkingarinnar sem spáð var að yrði með afbrigðum daufur og bragðlaus vegna skorts á átökum um menn og málefni breyttist í jarðsprengju sem skilur flokkinn eftir í tætlum – vegna átaka milli manna og málefnalegrar upplausnar.

Guðmundur Andri Thorsson

Einkennilegt er að í frétt Morgunblaðsins af fundinum mánudaginn 23. mars skuli þess ekki getið að þar varð kúvending í ESB-málum – í stað þess að hafa ályktað í áratug eða svo um að semja ætti við ESB og leggja niðurstöðuna undir þjóðina segir nú að áður en rætt verði meira við ESB skuli ákvörðun um hefja viðræður borin undir þjóðina. Samfylkingin lætur þess hins vegar ógetið hvernig hún ætlar að ná upp þræði í viðræðunum á nýjan leik – hverju hún ætli að breyta í sjávarútvegsmálum til að fá ESB-menn að borðinu.

Guðmudundur Andri Thorsson, dálkahöfundur Fréttablaðsins, hefur stutt Samfylkinguna og ESB-stefnu hennar í sex ár. Í dálki sínum mánudaginn 23. mars skipar Guðmundur Andri sér hins vegar á bekk með endurskoðunarsinnum þegar hann segir:

„Það er alltaf erfitt að vera vitur eftir á; og þegar litið er um öxl var það bráðræði að leggja út í þennan [ESB-]leiðangur eins og gert var; hann var ekki nógu vel undirbúinn pólitískt hér á landi og forystufólk Samfylkingar náði ekki að hrífa fólk og fylkja því um þessa hugmynd: að ganga í Evrópusambandið en híma ekki bara í gættinni. Samfylkingin vanmat hversu öflug andstaðan var meðal hagsmunaaðila og hversu langt menn voru reiðubúnir að ganga til að koma í veg fyrir að til yrði samningur sem þjóðin myndi hugsanlega geta samþykkt. Samfylkingarfólki mistókst að sannfæra þjóðina um að þetta væri rétt skref; það var eins og menn biðu bara í rólegheitum eftir samningi og hirtu ekki um að taka þátt í umræðunni, sem fyrir vikið var undirlögð af tröllasögum um ESB. Það reyndust misráðin klókindi.“

Í þessum áfellisdómi lætur Guðmundur Andri að vísu hjá líða að benda á þá staðreynd að Össur Skarphéðinsson, umsóknarráðherra Samfylkingarinnar, neyddist til að hætta viðræðunum við ESB í janúar 2013 af því að ESB-menn vildu ekki tala við hann nema slegið yrði af kröfum í sjávarútvegsmálum.

Samfylkingin vanmat ekki aðeins andstöðu á heimavelli heldur einnig stöðuna almennt gagnvart ESB. Þar er ekki aðeins við forystumenn Samfylkingarinnar að sakast heldur alla, þ. á m. Guðmund Andra sem hafa í sex ár neitað að viðurkenna þá staðreynd að ESB vill að fallist sé á allar sínar kröfur, að minnsta kosti á bakvið tjöldin áður en niðurstaða viðræðna er birt – í Brussel tala menn ekki um samning við umsóknarríki heldur niðurstöðu viðræðna.

Að kalla það sem sagt er satt og rétt um ESB „tröllasögur“ hefur verið einn helsti veikleiki málflutnings ESB-aðildarsinna undanfarin sex ár.

Bj. Bj.