Uppgjör framundan hjá VG - en...

Reiðin magnast dag frá degi í grasrót Vinstri grænna vegna ESB-umsóknarinnar og Magma-málsins og má búast við stórátökum á málefnaþingi og flokksráðsfundi VG, sem haldinn verður í tengslum við málefnaþingið. Hins vegar er sennilegt að þessir fundir verði ekki haldnir fyrr en í lok október en áður var talið, að þeir yrðu haldnir í lok september. Þessar breytingar á tímasetningu eru áreiðanlega þáttur í viðleitni forystumanna flokksins til þess að hægja á því uppgjöri, sem búizt er við að fari fram.

Upphaflega var sagt, að málefnaþingið mundi snúast um ESB-málið eitt. Nú má búast við að fleiri mál verði þar til umræðu og er það líka þáttur í viðleitni flokksforystunnar til þess að draga úr vægi ESB-málsins í umræðum innan flokksins.

Harkan í umtali þeirra tveggja fylkinga, sem þarna takast á, hvor um aðra, eykst líka dag frá degi. Umtalið um flokksbræður og systur er verra en um pólitíska andstæðinga. Þetta er þekkt fyrirbæri þegar átök eru innan flokka og á við um fleiri en Vinstri græna.

Óánægjan innan VG vegna samstarfsins við Samfylkinguna er mikið og í sumum hópum er Samfylkingin nú talin verri fjandmaður en Sjálfstæðisflokkurinn. Vanþóknun á vinnubrögðum ráðherra Samfylkingarinnar er vaxandi og gildir einu, hvort um er að ræða hið tvöfalda siðferði sem VG þykist sjá í ráðningamálum Samfylkingarinnar, að boða faglegar ráðningar í orði en stunda úthlutun bitlinga á borði eða hvísl manna á milli um að Jóhanna Sigurðardóttir sé að reynast aðgerðarlaus forsætisráðherra og Steingrímur J. Sigfússon sé í raun forystumaður ríkisstjórnarinnar.

Þrátt fyrir þetta er engin sérstök ástæða til að ætla, að VG sprengi ríkisstjórnina í loft upp. Ástæðan fyrir því er fyrst og fremst ein: Innan Vinstri grænna er svo víðtæk andúð á Sjálfstæðisflokknum frá gamalli tíð, að þrátt fyrir augljósa samstöðu í grundvallarmálum eins og t.d. í ESB-málinu mega ráðamenn VG ekki til þess hugsa að koma nálægt samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn, þótt þeir láti annað stundum í veðri vaka.

Í upphafi var límið, sem hélt stjórnarflokkunum saman vonin um að fyrsta hreina vinstri stjórnin í Íslandssögunni mundi vinna einhver afrek. Sú von er brostin.

Nú er límið, sem heldur Vinstri Grænum við Samfylkinguna andúðin á Sjálfstæðisflokknum, sem á sér rætur frá dögum kalda stríðsins.

Þetta ástand í herbúðum stjórnarflokkanna veldur stöðnun og aðgerðaleysi. Eina leiðin til þess að knýja fram umskipti í þeirri stöðu er að knýja fram kosningar.